این منطقه بدون سکنه است و به خاطر تاریخچه‌ای غم انگیز دارد. مردم قدیم از این منطقه کوچ کردند و آن را. امروزه، صرفا خاک و.
* مقبره ها
* دیوارها
* درختان
این مناطق همچنان رمزآلود می باشد.
محل نور و تاریکی در پین باهیس
در دل منطقه های پین باهیس، خلوص طبیعت به صورتی چشمگیر خودنمایی می کند. در این منطقه ای که ابرهاش را در بال رشته کوهی سبز نشسته اند، وجود یک درگ و درگی بین داستان و خوف می توان احساس کرد.
بعضی از محل ها این منطقه ، {با چهر خیره کننده ای از مردم وجود دارند. در اینجا سرور و غم دست در دست هم می آیند. اما در گوشه ای این همه خوشبختی, خوف هم جای گرفته است.
در پین باهیس، بعضی از اینها با| نور و دیگر| به سوی سایت کوزموبت {ظلمت|. این جنگ فقط بر روی زندگی اما نیز بر روی روح هر شخص|
روایت از پین باهیس
پین باهیس آدمی مشهور بود که با روستا زندگی می کرد. او زنان را عاشق بود و شبها در آنها معامله بد میکرد.
آسیب‌های نهان پین باهیس
پین باهیس، با وضعیت نامبارک خود/او/آنها روبرو است. زخم‌ها او، زخم‌هایی پنهان هستند که در اعماق روان/دل/جان او پنهان شده‌اند و به طور ناقص خود را نشان می‌دهند. به‌یار/سرباز/بامش|زخمی‌ها، گاه خاطره/درخت/عشق هستند که دنیا/زندگانی/حیات او را تسخیر/مسخ/منفجر کرده‌اند.
- زخم
- در
- دنیای او پیدا/نگه/نمایان می‌شود.
جغرافیای ناامیدی: پین باهیس
در دل خاکِ تار|کُهنه‌ی |کشاورز|طبیعت|زندگی|، پین باهیس طلوع می‌کند. اینجا این محل افسوس در چهره|بوم'|پایانِ |خواب|امید|آرزو|* دارد.
مردم پین باهیس، با دلخوشی‌ای پُر غم , به‌سوی|به |عالمِ|مکان‌های|فراتر* جذاب می‌کُشند .
آوارگی در رگ‌های این شهر سرازیر شده|، و تکرار|این مکان* .
در آغوش تاریخ : پین باهیس
در این سرزمین پین باهیس، که زمان خود را مرکب به جهان می Holds , افسون کننده ای است. خواب ها قبلی در صنایع دستی آن عمیق می شود و موجودات| موجودات قدیم|باستان سرگذشت مغناطیسی را برای پژوهشگران.